Op naar huis!

Ons vorige verslag kwam uit Maun en inmiddels zijn we al weer op het vliegveld van Windhoek, waar vandaan we vanavond terugvliegen naar Frankfurt. We moeten hier nogal wat uren overbruggen, want het verhuurbedrijf van onze camper sloot al om 13 uur en onze vlucht gaat pas om 20 uur. Maar ach, ze hebben hier een prima restaurant en we hebben onze ebooks gisterenavond goed opgeladen, dus we komen de tijd wel door.
De okavangodelta is een plek waar we echt nog eens naar terug moeten. We hebben er een werkelijk prachtige vlucht in een heel klein vliegtuigje overheen gemaakt. Het gebied is schitterend met al het water en de diverse soorten begroeiing en niet te vergeten de grote hoeveelheid dieren die ook van bovenaf goed te zien waren. Met als meest spectaculaire beeld toch wel een giraffe die half in het water lag en waar een aantal grote krokodillen een smakelijk maaltje aan hadden.
De dag daarna zouden we een tocht de delta in gaan maken. We zouden met een safariwagen in zo'n twee uur naar een plek gebracht worden, waar we verder de delta in zouden gaan met een mokoro. Dat is een soort brede kano, die wordt voortbewogen door een man met een lange "pole". Daarna zouden we een twee uur durende bushwalk maken en dan weer in de mokoro en het safariwagentje terug. Maar ja.....het ging steeds hartstikke goed qua gezondheid met ons beiden, maar blijkbaar had Els toch ergens iets verkeerds gegeten, want ze had flink maagpijn. Misschien wel in het kippenrestaurant......Het was niet heel erg, maar wel erg genoeg om te besluiten dat het verstandiger was om niet zo'n lange (en best zware) dagtocht te gaan maken zonder sanitaire voorzieningen in de buurt. Een beetje relaxen in de buurt van de camping leek ons verstandiger en dat hebben we dus ook maar gedaan. Gelukkig bleek het uiteindelijk allemaal wel mee te vallen met Els.
Vanuit Maun hadden we heel wat kilometers af te leggen naar de volgende bestemming, net over de grens met Namibië. Maar gelukkig was het alleen maar asfalt, dus dat was prima te doen. De grensovergangen gingen ook weer prima. Grappig moment. We hadden nog wat Pula's over, die we wilden wisselen naar Namibische dollars. Els vroeg aan een officieel uitziend iemand (uniform en grote pet) waar dat kon en hij nam ons mee naar een collega die uit een binnenzak wat Namibische dollars tevoorschijn haalde en hup......wisselen maar!
Onze laatste twee nachten hebben we doorgebracht in twee lodges, waarvan vooral de laatste fantastisch was! Echt een heerlijke afsluiting van onze reis. Een echt bed en een eigen, warme douche konden we na al die weken kamperen best weer waarderen......
Met een beetje pijn in ons hart hebben we zojuist afscheid genomen van onze camper. We zijn erg blij dat we er geen grote problemen mee hebben gehad. Met de mankementen die er waren, was prima te leven. Gisteren hebben we 'm laten wassen en gisterenavond hebben we 'm helemaal opgeruimd en van binnen schoongemaakt. Ze waren er bij het verhuurbedrijf van onder de indruk. Ze vertelden dat ze die ochtend een telefoontje hadden gekregen van een andere huurder, die in Botswana koppie onder was gegaan met de auto in een rivier. Tja......dat valt dus buiten alle verzekeringen.....$60.000 schade. En dat terwijl ook deze huurder goed gewaarschuwd was om niet zelf in dat gebied te gaan rijden. Bij ons was ook vooraf de route goed doorgenomen en hadden we precies te horen gekregen waar we wel en niet zelf moesten rijden. En dat hebben we dus ook heel braaf gedaan.
Ergens zijn we wel weer blij om naar huis te gaan, maar we hebben zo'n heerlijke reis gemaakt en zoveel moois gezien dat het ons ook wel eens beetje sip stemt om weer te vertrekken. Gelukkig zijn er nog veel gebieden in Namibië die we nu niet gezien hebben, dus we hebben een goede reden om nog eens terug te gaan!
Dank aan iedereen die steeds gereageerd heeft op de weblog, want dat is hartstikke leuk om te lezen als je zo ver weg zit. En even speciaal voor Wendy.....waag het eens!!!
Tot snel allemaal!