Een dagje relaxen!

Zowaar zitten we weer bij een lodge met wifi! Inmiddels weten we dat het hebben van wifi geen garantie is dat we deze weblog kunnen bijhouden, maar als jullie dit lezen, is het dus gelukt!
We hebben vandaag een rustdag genomen, zoals jullie in het vorige verhaal al hebben kunnen lezen. Heerlijk uitgeslapen tot een uur of 9. Dat is toch even fijn, vanaf het begin van de reis eigenlijk altijd rond half 7 opgestaan te zijn. Er is hier weer zo'n door een houtvuurtje opgestookte ketel met warm water, die al keurig voor ons was aangestoken, dus we konden vanochtend zelfs warm douchen. Els durfde ook het primitieve sanitairhuisje weer in. Gisterenavond niet, want toen zaten er twee enorm grote enge spinnen.......brrrr...... Hennie had ze al eerder gezien, maar wijselijk haar mond gehouden in de hoop dat Els ze niet zou opmerken. Plannetje mislukt dus. Stoer als ze is, durfde Hennie wel gewoon te plassen bij die engerds in de buurt. Els koos voor plassen en tanden poetsen in de frisse buitenlucht en heeft vanmorgen het sanitairhuisje grondig geïnspecteerd voor ze ging douchen. Geen creepy te bekennen gelukkig.
Vannacht en vanochtend hebben we geknor van nijlpaarden gehoord. We zitten namelijk aan de rivier Kwando en daar stikt het van die beesten. Gelukkig liggen de camping en de lodge wat hoger, dus heel makkelijk kunnen ze niet bij ons campertje komen. Maar goed, je wordt wel gewaarschuwd om in het donker op te passen voor nijlpaarden en olifanten. 's Nachts plassen is er dus niet bij.....
We hebben vanmorgen twee tassen vol stinkende was afgeleverd, die we (als het goed is tenminste.....) aan het einde van de middag weer schoon, droog én gestreken kunnen ophalen. Kost een paar Namibische dollars, maar het is wel even lekker handig.
Gisteren hebben we een nogal domme actie uitgehaald. De weg die we moesten hebben naar deze lodge was afgesloten. Er stond namelijk " road closed" en toen wisten wij nog niet dat dat hier betekent dat je gewoon door kunt rijden...... Op de kaart zou een eindje verderop een andere weg richting lodge zijn, maar even een bordje neerzetten met het wegnummer was er niet bij. Op naar de volgende mogelijke zijweg......ook geen bordje. Inmiddels waren we dik 50 km verder en was het 15 uur, de tijd waarop we gedacht hadden om bij de lodge te zijn. We hadden de keus om terug te gaan en het te vragen bij de wegafsluiting, met het risico dat ze ons opnieuw de weg op zouden sturen waar we zelf al op gereden hadden. Om een lang verhaal kort te maken....we hebben een kleine 200 kilometer omgereden en inmiddels was het donker geworden. Ondergaande zon pal in de snoet, stofwolken die boven de weg bleven hangen, overstekende olifanten en andere beesten (waaronder een enorme antilopesoort met een jong, waar we maar net op tijd voor konden stoppen), kortom.......we waren HEEEEEEEL blij toen we eindelijk een bordje zagen met de afslag naar onze lodge. Daar aangekomen konden we meteen aanschuiven aan een heerlijk diner. Dat maakte een hoop goed. Lesje geleerd.......in zo'n situatie meteen een local om advies vragen.
Morgen vertrekken we naar Botswana, waar we drie nachten op dezelfde camping staan in de buurt van Kasane. Overmorgen steken we een dagje over naar Zimbabwe om de Victoria falls te bezoeken.
Iedereen weer dank voor de leuke reacties op ons vorige verhaal. Hennie geeft opdracht om speciaal voor ome Rinus te vermelden dat we inderdaad ook filmpjes maken en speciaal voor Wendy (hopelijk hebben jullie ook een mooie vakantie op route 66, offe.......69.....:-)) ) dat alle eer wat betreft het leuk kunnen schrijven mij (Els dus) toekomt.
Tot een volgend verhaal!!!