The Dodge Babes are on the move!

Dag allemaal!
Hier een eerste bericht uit Nova Scotia, Canada. Op dit moment zitten we in een beetje een alternatief internetcafe. Twee grote latees onderweg! En groot is hier echt groot....
De titel slaat op onze auto, die we afgelopen zaterdag hebben opgepikt in Halifax. Geen beloofde Chevrolet trailblazer, maar een minstens even onbenullige Dodge Nitro. Beetje duur rijden wel....1 op 9,5. Maar we hebben al aardig wat gravel bereden en dat gaat prima in zo'n slagschip.
We hebben het tot nu toe prima naar onze zin. Absoluut hoogtepunt was toch wel de zodiac whale watching die we gisteren gedaan hebben in the bay of Fundy. Kapitein Tom wist niet of het zou gaan lukken, want de weesrverwachting was niet best en er was behoorlijk wat mist boven zee. En dat maakt het natuurlijk lastig om walvissen te zien. Gelukkig kun je ze ook goed horen, dus af en toe stopte Tom de zodiac om even te luisteren. Tot de Dodge Babes ineens twee grote dingen zagen drijven in de verte en ja hoor......walvissen! Drie bultruggen die lagen te rusten van hun lange tocht uit de Pacific. Het waren de eerste die dit jaar in de baai waren gesignaleerd. Stel je het volgende voor: een bijna vlakke zee, wat mist, een oranje zodiac met 6 mensen in een niet zo flateus oranje drijfpak, geen geluid en 3 enorme walvissen vlakbij. Daar werden we even heel stil van..... Als jullie nu nog niet jaloers zijn, worden jullie dat wel als je onze foto's bekijkt....;-).
En op dezelfde tocht hebben we ook nog allerlei vogels gezien met Engelse namen die we niet hebben onthouden, behalve de puffin natuurlijk, de papegaaiduiker en de gannet, de Jan van Gent. En seals, een bald eagle, dolfijnen en een prachtige kustlijn die bestaat uit verticale basaltkolommen.
Maar natuurlijk hebben we meer gedaan dan whalewatchen en autorijden. We hebben erg genoten van Halifax. Leuke stad, fijne kroegjes en restaurantjes, mooie historische plekken en de ligging aan zee is ook erg fijn. Na een hele mooie rit langs de zuidkust van Nova Scotia, zijn we het binnenland doorgestoken via Kejimkujik National Park, waar we een mooie wandeling hebben gemaakt. Gelukkig hadden we al Off gekocht....nogal heftig muggenspul. Werkt prima, maar niet helemaal ecologisch verantwoord vrezen we....
Vandaag zijn we op weg naar Parrsboro aan het Minas bassin, een arm van de bay of Fundy. De kustlijn is hier erg spectaculair. Het is nu eb en het land dat droog ligt is mooi donkerrood. Het getij is hier erg beroemd, vanwege het grote verschil in hoogte dat in korte tijd wordt overwonnen. Tegen half 6 vandaag wordt het vloed en dat schijnt hier bij Truro erg bijzonder te zijn. De rivier die in de baai uitkomt botst dan met het omhoog komende zeewater. Dat gaan we dus zeker even bekijken straks!
Morgen gaan we omhoog richting New Brunswick. Eerst bezoeken we een museum over de bay of Fundy dat een tip is uit onze Lonely Planet. Er zijn hier veel fossielen te vinden en dat past natuurlijk helemaal in het straatje van Hennie. Helaas mag je ze niet meenemen, maar jullie kennen Hennie....die heeft het in zulke gevallen niet zo op met de autoriteiten.
Els heeft inmiddels een heuse lobster gegeten. Dat had ze zich voorgenomen voor vertrek en het is gelukt! En het blijft bij 1 lobster. Heerlijk hoor, maar wat een gedoe zeg.... Hennie vindt het wel fijn dat het bij 1 lobster blijft, want die vindt die zielige kreeftenoogjes in al die aquaria hier maar niets. Alsof haar hotdogs van sojabonen gemaakt worden......
Jullie horen het wel, wij hebben het prima! We struikelen hier niet over de internetcafes, dus het is even afwachten wanneer de volgende update is.
Een heel hartelijke groet!